جهانگیر رستمی، معلم بازنشسته ساکن هرسین، روز ۲۵ مهرماه ۱۴۰۴ در منزل شخصی خود توسط مأموران وزارت اطلاعات یا سازمان اطلاعات سپاه بازداشت و بلافاصله به زندان اوین منتقل شد. در هنگام بازداشت، مأموران با خشونت شدید او را مورد ضرب‌وشتم قرار دادند؛ به‌گونه‌ای که سر و صورتش شکست و این موضوع حتی با اعتراض دادستان شهرستان روبه‌رو شد. از زمان بازداشت تاکنون، هیچ تماسی میان او و خانواده‌اش برقرار نشده است. بنا بر گزارش‌ها، روز ۲۷ مهرماه مأموران امنیتی زندان اوین، جهانگیر رستمی را در حالی که از نظر جسمانی در وضعیت وخیمی قرار داشت و آثار شکنجه بر چهره‌اش نمایان بود، در برابر دیدگان فرزندش احسان رستمی ـ که از ۲۹ مرداد در بازداشت به‌سر می‌برد ـ قرار دادند تا او را به اعتراف اجباری وادار کنند. این گروگان‌گیری خانوادگی، نقض صریح حقوق انسانی و قانونی بازداشت‌شدگان است و با واکنش و انتقاد فعالان مدنی روبه‌رو شده است.

منابع زمانه از آزادی مرجان اردشیرزاده و پرنیا رستمی، دو تن از بازداشت‌شدگان پرونده فعالان حوزه نشر، خبر دادند. این دو پس از هفته‌ها بازداشت در زندان اوین آزاد شده‌اند. مرجان اردشیرزاده، مترجم، روز ۲۹ مرداد همراه با چهار فعال فرهنگی دیگر از جمله احسان رستمی، ناشر و مترجم، رامین رستمی، کتاب‌فروش، حسن توزنده‌جانی، شاعر و نیما مهدی‌زادگان، فعال نشر، بازداشت شده بود. پرنیا رستمی، مترجم و خواهر احسان رستمی نیز در ۲۵ مهر به همراه پدرش جهانگیر رستمی، دبیر بازنشسته و عضو انجمن صنفی فرهنگیان هرسین، در منزل خود بازداشت و به تهران منتقل شد. با وجود آزادی این دو زن، پنج بازداشتی دیگر پرونده همچنان در بازداشت به‌سر می‌برند و خانواده‌هایشان از وضعیت و اتهام‌های آن‌ها بی‌خبرند. بنا بر گزارش‌ها، احسان رستمی از سه هفته پیش در اعتراض به بلاتکلیفی و بازداشت خود در اعتصاب غذای تر به سر می‌برد و وضعیت جسمی او وخیم گزارش شده است. صفحه اینستاگرامی «خانواده احسان و رامین رستمی» که پیگیر وضعیت این بازداشت‌شدگان بود، پس از بازداشت پدر و خواهر احسان رستمی از دسترس خارج و تمام پست‌های آن حذف شده است. منابع حقوق بشری پیش‌تر بازداشت اعضای خانواده رستمی را «اقدامی برای فشار و اعتراف‌گیری اجباری» توصیف کرده و خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط همه بازداشت‌شدگان این پرونده شده‌اند.

کانون نویسندگان ایران از برگزاری جلسه دادگاه فرامرز سه‌دهی، شاعر و عضو این کانون، در شعبه ۱۰۴ دادگاه کیفری ۲ شهرستان بهبهان خبر داد. به گزارش کانون، صبح شنبه ۴ آبان‌ماه، فرشته تابانیان، وکیل او، در جلسه دادگاه حضور یافته و از موکل خود در برابر اتهام «اهانت به مقدسات اسلام» دفاع کرده است. سه‌دهی در جریان این دادگاه با رد اتهام‌ها، از فشارها و آزارهای مکرری که در ماه‌های گذشته بر او وارد شده سخن گفته و از جمله به بازجویی‌های مداوم، تفتیش منزل، ضبط تلفن همراه و کتاب‌هایش اشاره کرده است. فرامرز سه‌دهی دی‌ماه ۱۴۰۳ در بهبهان بازداشت شد و پس از چند ساعت بازجویی درباره عضویت در کانون نویسندگان ایران و فعالیت‌های مجازی‌اش، با قید وثیقه ۸۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. او پیش‌تر در فروردین ۱۴۰۴ نیز از سوی دادگاه انقلاب ماهشهر به ۲۲ ماه و ۱۵ روز حبس محکوم شده بود که این حکم به مدت پنج سال به حالت تعلیق درآمد. سه‌دهی، شاعر خوزستانی و از چهره‌های شناخته‌شده شعر دهه هفتاد است. او تاکنون چندین مجموعه شعر از جمله «امسال هم نیامده رفتی» و «سر بر شانه‌ام بگذار» منتشر کرده و در سال ۱۳۹۸ برنده جایزه کتاب سال شعر الوند شد. این شاعر در سال‌های گذشته نیز چندین‌بار از سوی نهادهای امنیتی احضار و بازجویی شده است.

شورای تشکل‌های صنفی فرهنگیان خبر داد که زیتون کهزادی، مدیر مدرسه ابتدایی دخترانه فردوسی در شهر جوانرود کرمانشاه، به‌دلیل اجرای سرود «ڕێی خەبات» [راه مبارزه] توسط گروهی از دانش‌آموزان این مدرسه، از سوی نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی احضار و در نهایت از سمت خود برکنار شده است. این سرود در برنامه‌ای به مناسبت سالگرد بمباران شیمیایی حلبچه اجرا شده بود. «ڕێی خەبات» از سرودهای شناخته‌شده‌ی آزادی‌خواهانه در میان جامعه کُردی است که پیام ایستادگی، اتحاد و امید به آینده‌ای عادلانه را منتقل می‌کند.

زهرا شهباز طبری، زندانی سیاسی ۶۷ ساله محبوس در زندان لاکان رشت و مهندس برق، توسط شعبه اول دادگاه انقلاب این شهر به اعدام محکوم شد. اتهام مطرح‌شده علیه او «همکاری با گروه‌های مخالف نظام (سازمان مجاهدین خلق)» اعلام شده است. بر اساس گزارش‌های حقوق بشری و گفته‌های خانواده، جلسه دادرسی این زندانی سیاسی هفته گذشته به صورت ویدئوکنفرانس و به ریاست قاضی احمد درویش‌گفتار برگزار شد. فرزند خانم شهباز طبری به هرانا گفته است که کل روند دادگاه «نمادین و غیرقانونی» بوده و دادرسی کمتر از ده دقیقه به طول انجامیده است. خانواده تأکید کرده‌اند که خانم شهباز طبری دسترسی مؤثری به وکیل مستقل نداشته و وکیل تسخیری معرفی‌شده از سوی نهاد قضایی بدون دفاع مؤثر، رأی صادر شده را تأیید کرده است. فرزند این زندانی سیاسی همچنین اتهامات «همکاری با هیچ گروه سیاسی» را کاملاً ساختگی دانسته و تأکید کرده که مادرش مهندس برق و فارغ‌التحصیل دانشگاه صنعتی اصفهان و دارای مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاهی در سوئد است. زهرا شهباز طبری در فروردین ۱۴۰۴ بازداشت و به زندان لاکان رشت منتقل شد.