دنا شيبانی گرافيست، سنگ نورد و مربی اسنوبورد شيرازی پنج‌شنبه ١٩ آبان در شهر قشم با اسنپ رديابی و پس از حمله ماموران امنیتی با اسلحه ربوده و به بازداشتگاه اداره اطلاعات شیراز موسوم به پلاک ۱۰۰ منتقل شده است دنا شیبانی از تاریخ ۲۸ مهر ۱۴۰۱، برای دیدار با خواهرش به قشم سفر کرده بود. ماموران امنیتی در زمان بازداشت برخی از لوازم شخصی این شهروند از جمله لپ‌تاب و تلفن‌های همراه او و خواهرش را ضبط کرده و با خود برده‌اند. همچنین او از زمان بازداشت تاکنون یک بار امکان برقراری تماس تلفنی با خانواده‌اش را داشته و از آخرین وضعیت او تاکنون اطلاع مشخصی در دسترس نیست.

کانال شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان از بازداشت دو معلم در سنندج و جلفا خبر داد. بر پایه این گزارش نیروهای امنیتی شنبه ۲۱ آبان سهیلا خالدیان را در مقابل منزلش «ربودند». خانواده خالدیان از محل نگهداری و وضعیت سلامت او اطلاعی ندارند. در جلفا نیز علی حاجی، عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان آذربایجان شرقی پس از احضار به شعبه دوم دادیاری این شهر بازداشت و به زندان منتقل شد. حاجی که به تبلیغ علیه نظام متهم شده است و دادگاه از پذیرش وثیقه ۱۵۰ میلیون تومانی تعیین شده خودداری کرده است. شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان گزارش کرده است «برای اعمال فشار بیشتر» پرونده‌ی قبلی این فعال صنفی معلمان را که پیشتر مشمول قرار منع تعقیب شده بود، جهت بررسی به دادگاه ارجاع داده شده است. از زمان آغاز اعتراضات در ایران ده‌ها معلم در شهرهای مختلف بازداشت و یا به نهادهای امنیتی و قضایی بازداشت شده‌اند.

با ادامه بازداشت محمود میرزایی،‌ آهنگساز و رهبر ارکستر، گروهی از هنرمندان و فعالان حقوق بشر نسبت به وضعیت سلامتی او در زندان بزرگ تهران (فشافویه) ابراز نگرانی کردند. خبرگزاری هرانا پیشتر دستگیری محمود میرزایی را تا‌ٔیید کرده و به‌نقل از یک منبع نزدیک به او نوشته بود: «محمود میرزایی در خانه خود بازداشت شد. او تنها زندگی می کرد و ما از طریق همسایه‌ها پی بردیم که او را بازداشت کرده‌اند. او هم اکنون در زندان تهران بزرگ است و علیرغم وعده مسئولان مبنی بر آزادی به قید وثیقه هنوز آزاد نشده است.» محمود میرزایی از امضا کنندگان «بیانیه جمعی از موسیقی‎دانان مستقل ایران در همبستگی با جنبش آزادی خواهی ایران» است. این بیانیه هشتم مهر منتشر شد. آزاده بالاش،‌ نوازنده و استاد پیانوی مقیم اتریش روز شنبه در توییتر نوشت: «طبق گزارش‌های رسیده محمود میرزایی، خواننده و رهبر ارکستر زندانی در شرایط بسیار بد جسمی و روحی به سر می‌برد. او از ۱۲ مهرماه در بازداشت است و در طول این مدت به دلیل شرایط بسیار سخت این زندان، چندین بار به بیماری‌های مختلفی مثل آنفولانزا مبتلا شده است.» به گفته او ماموران امنیتی جمهوری اسلامی ساعت ۱۲ شب، با انداختن دیلم در خانه این هنرمند را به زور باز کرده و او را بازداشت کرده‌اند. آزاده بالاش افزود: «میرزایی در مدت بازداشت، به دلیل عدم دسترسی به لباس گرم، دچار سینوزیت شده و ریه‌های او به شدت عفونت کرده است. سرفه‌های دردناک، به دلیل شکستگی دنده و عدم دسترسی به امکانات پزشکی حداقلی شرایط را برای این هنرمند زندانی غیر قابل تحمل کرده است.» طبق گزارش‌ها این موسیقی‌دان به‌دلیل بیماری، شرایط ناگوار حبس در زندان تهران بزرگ، و فشار بازجویی‌های طولانی، در شرایط روانی سختی قرار گرفته است. در این میان او از داشتن وکیل مورد اعتماد محروم شده و با توجه به پرونده‌سازی و اتهام‌زنی نهادهای امنیتی و خودداری مسئولان از عمل به وعده آزادی‌اش، در معرض حکم سنگین دستگاه قضایی قرار دارد. خانه موسیقی ایران هم پیشتر در اطلاعیه‌ای درباره آخرین وضعیت موسیقی‌دانان بازداشت شده در چند هفته گذشته، به بازداشت محمود میرزایی اشاره کرده و وعده‌ داده بود آزادی او را پیگیری می‌کند.

جمعی از هنرمندان، نویسندگان، فعالان رسانه‌ای و کنشگران مدنی در حمایت از توماج صالحی، رپر معترض بیانیه‌ای را منتشر کرده و خواستار آزادی فوری او شدند. نویسندگان این بیانیه در بخش‌هایی از بیانیه نوشتند: توماج در «میدان جنگ»، فریادِ «درد» رنج‌بران بود و برافروخته از «ترکمنچای»، تاجرانِ جان‌هایِ مردمان را به «سوراخ موش» حوالت می‌داد. توماج می‌دانست و می‌دید که قصد شکارش کرده‌اند، اما بی‌‌پروا از خودکامگی و نابرابری می‌غرید و گرمِ رزم و زندگی بود. نویسندگان و امضاکنندگان در پایان بیانیه نوشتند: «توماج صدای مردم است و ندای ملت خاموش نمی‌شود. اکنون صدای او باشیم، که اگر آزاد بود بر شکنجه‌ها و احکامِ اعدامِ معترضان می‌خروشید و رهایی‌شان را طلب می‌کرد. جسم و جان توماج را نشانه رفته‌اند، به انتقام این که بانگِ رسایِ مردم بوده است. شکنجه و مجازات توماج، خط قرمز ماست. توماج باید آزاد شود.» بیش از صد نفر این بیانیه را امضا کردند از جمله خانواده‌های جان‌باختگان هواپیمای اوکراینی و افرادی همچون سرور کسمایی، بی‌بی کسرایی، علی عظیمی، آرش جودکی فرزان، سجودی علیرضا بهنام، فرهاد گوران، فاطمه شمس، حسین آذرنوش، صالح نجفی و آسیه امینی. هشتم آبان ماه خبر بازداشت توماج صالحی در خبرگزاری دانشجو که به بسیج دانشجویی نزدیک است با انتشار یک تصویر با چشم بند از او منتشر شد. آنها ادعا کردند که او را در هنگام خروج از کشور دستگیر کرده‌اند اما اقبال اقبالی، دایی توماج صالحی این ادعا را تکذیب کرد و بازداشت او را در گردبیشه (بروجن) واقع در استان چهارمحال و بختیاری تأیید کرد. پس از بازداشت توماج صالحی، سید محمد موسویان داستان اصفهان درباره جزئیات پرونده او به خبرگزاری کار ایران (ایلنا) گفت: این فرد شب گذشته به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام، همکاری با دولت‌های متخاصم و تشکیل گروه غیرقانونی به قصد برهم زدن امنیت کشور با نیابت قضایی در یکی از استان‌های کشور دستگیر شد. او گفت که توماج در حال حاضر با صدور قرار تحت نظر شعبه بازپرسی قرار دارد. دادستان اصفهان همچنین مدعی شد که این خواننده «در ایجاد اغتشاشات و دعوت و تشویق به اغتشاش و آشوب‌های اخیر در استان اصفهان و در شهرستان شاهین شهر نقش کلیدی داشته است».

انفجار در خیابان استقلال در قلب استانبول دست‌کم یک کشته و ۱۱ زخمی برجای گذاشت. در ویدیوهای منتشرشده در شبکه‌های اجتماعی انفجار مهیبی در محل عبور عابران در خیابان استقلال، باعث هراس جمعیت در این خیابان شلوغ می‌شود. با توجه به تصاویر احتمال می‌رود منشا انفجار یک بمب باشد. تلویزیون دولتی TRT ترکیه و رسانه‌های محلی هم تصاویری از اعزام ماشین‌های آمبولانس و پلیس به محل حادثه را پخش کردند. علی یرلیکایا، فرماندار استانبول در توییتی اعلام کرد که این انفجار حدود ساعت ۴ و ۲۰ دقیقه بعدازظهر یکشنبه ۱۳ نوامبر رخ داده و چندین کشته و زخمی برجای گذاشته است. او به تعداد کشته‌ها و زخمی‌ها اشاره نکرد. برخی منابع این انفجار را یک حمله انتحاری گزارش کرده‌ و از مرگ حداقل یک نفر تا چهار نفر و زخمی شدن دست‌کم ۱۱ نفر خبر داده اند. خبرگزاری دولتی آناتولی اما اعلام کرد که علت این انفجار هنوز مشخص نیست.

جمعی از کنشگران منابع طبیعی و محیط‌ زیست ایران در واکنش به خبر مزایده‌ بیش از ۵ هزار معدن ایران، با انتشار بیانیه‌ای این اقدام «فرصت‌طلبانه و مغایر با منافع عمومی» را محکوم کرده و اعلام کردند «اجازه نخواهند داد در میانه‌ درد و رنج و گرفتاری‌های مردم، عده‌ای سودجویانه این سرزمین را به تاراج بگذارند». رضا فاطمی‌ امین، وزیر صنعت، معدن و تجارت (صمت) دولت جمهوری اسلامی ۱۶ مهر سال جاری و همزمان با گسترش اعتراضات سراسری و سرکوب خونین معترضان اعلام کرد در سه ماه آینده ۵ هزار معدنی که «برای اکتشاف و بهره برداری پیش‌بینی شده‌اند» به مزایده گذاشته می‌شوند. در شرایطی که از مزایده‌های گفته‌شده خبری منتشر نشده است، کنشگران منابع طبیعی می‌گویند حکومت ایران با فرصت‌طلبی قصد دارد اقداماتی که حیات را در ایران تهدید می‌کنند ادامه داده و در سکوت خبری بر منابع طبیعی ایران «چوب حراج بزند». کنشگران افزوده‌اند: «آنچه در جریان است خلاف منافع عموم و سرزمین است که بایستی سریعاً متوقف شود». در بیانیه کنشگران منابع طبیعی و محیط زیست آمده است: «آیا صدور مجوز معدن‌کاوی در بیش از ۷۰ درصد از سطح منابع ملی کشور به معنای عبور از اصول آمایش سرزمین، توسعه و در نهایت تهی کردن منابع کشور نیست؟ مگر همین مزایده را دولت پیشین در پایان عمر خود طراحی نکرده بود که با مطالبه‌گری دغدغه‌مندان این سرزمین متوقف شد، حال چگونه است به یک‌باره مزایده‌‌ای که برچسب رانت‌خواری گسترده از سوی دستگاه‌های نظارتی بر آن زده شده بود، اکنون اجرایی می‌شود؟» این بیانیه می‌افزاید: «معدن‌کاوی بی‌ضابطه و بدون نظارت سالهاست که صدمات جبران‌ناپذیر بر پیکره محیط‌زیست این کشور وارد آورده، معادنی که حتی جوامع محلی هم از حداقل منافع آن بی‌بهره‌اند و صدای اعتراضات آنها به نحوه صدور مجوزات، بهره‌برداری‌های غیراصولی و بعضاً غیرقانونی و تخریب محیط‌زیست مناطق و... شنیده نشد. درست در سخت‌ترین روزهای وطن، روزهای بیم و امید، روزهایی که فریاد مردم از حال و روزشان در همه جای جهان طنین‌انداز شده، روزهایی که مسئولین بایستی به خواسته‌ها و مطالبات بر حق مردم تن دهند، بیش از ۵۰۰۰ معدن در سطح کشور، از گواهی اکتشاف گرفته تا پروانه بهره‌برداری، به مزایده گذاشته می‌شود، تا بر آتش خشم این مردم بی‌پناه هیزم ریخته شود. آیا صدای عدالت خواهی مردم را نمی‌شنوند؟»

صبح یک‌شنبه ۲۲ آبان خبرگزاری رسمی دولت جمهوری اسلامی ایران از آتش سوزی در یک کارخانه تولید محصولات شیمایی در شهرک صنعتی مبارکه اصفهان خبر داد. منصور شیشه فروش، مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان محل حادثه را کارخانه آراد صنعت ماهان اعلام کرد و در نخستین اظهارنظر مدعی شد که این حادثه هیچ خسارت مالی و جانی نداشته است. ظهر یک‌شنبه اما «اصفهان امروز» به نقل از همین مقام نوشت در این واقعه ۱۵ نفر مصدوم شده‌اند. سه نفر از مصدومان به تأ‌یید شیشه فروش به بیمارستان منتقل شده‌اند. به گفته او برای مهار آتش در این کارخانه، آتش نشانی از تمامی شهرهای استان به محل اعزام شده و برای جلوگیری از گسترده‌تر شدن آتش «تخلیه اضطراری» انجام شده است. آراد صنعت ماهان یک کارخانه تولید مواد شیمایی مورد استفاده در صنعت نفت و پتروشیمی است. هنوز اظهار نظر رسمی در باره علت این حادثه منتشر نشده است.

رضا پایدار، رئیس کمیسیون انرژی و محیط زیست اتاق بازرگانی شبنه ۲۱ آبان گفت: طبق اعلام اوپک، ایران به دلیل اعمال تحریم‌ها و کندی در فروش نفت، طی ۱۰ سال گذشته بیش از ۴۵۰ میلیارد دلار درآمد از این محل از دست داده است. ایران در یک دهه اخیر با تحریم‌های شدید ایالات متحده آمریکا و متحدانش روبرو بوده است. پرونده هسته‌ای که در سال ۲۰۱۵ گره آن به صورت موقت باز شد، اصلی‌ترین عامل تحریم‌های ایالات متحده بر ایران است. پایدار توضیح بیشتری درباره داده‌های اوپک نداد و تنها مدعی شد که تحریم‌ها این میزان زیان را بر فروش نفت ایران تحمیل کرده‌اند. صادرات نفت ایران از زمان اجرایی‌شدن دوباره تحریم‌های کاخ سفید بعد از خروج دونالد ترامپ از توافق برجام، به کمتر از یک میلیون بشکه سقوط کرد. به‌رغم ادعای مقام‌های جمهوری اسلامی مبنی بر افزایش درآمد نفتی، آخرین گزارش نهادهای بین‌المللی میزان صادرات نفت ایران را ۸۰۰ هزار تا یک میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه در روز برآورد کرده‌اند. صادرات روزانه نفت ایران در سال ۲۰۲۱ به طور متوسط ۷۶۳ هزار بشکه گزارش شده بود. در سال جاری نیز میانگین صادرات روزانه نفت ۸۱۰ هزار بشکه گزارش شده است. ایران پیش از تحریم‌های گسترده که در دوره ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد تصویب شد روزانه ۲٬۴ تا ۲٬۷ میلیون بشکه نفت خام صادر می‌کرد.

تازه‌ترین گزارش مرکز آمار درباره تعداد سفرهای جمعیت ایران در سال ۱۴۰۰ از یک واقعیت تلخ پرده برداشته است: نزدیک به دو سوم جمعیت ایران امکان مالی سفر را ندارند. این گزارش می‌گوید در سال گذشته تنها ۳۰ درصد از جمعیت کشور حداقل یک بار سفر کرده‌اند. جزئیات سفر همان اقلیت ۳۰ درصدی هم اما بیانگر حذف سفر از سبد خانوار است. ۷۶ درصد افرادی که در سال ۱۴۰۰ سفر کردند گفته‌اند که در خانه بستگان و یا آشنایان اقامت داشتند. یک درصد در اقامتگاه سازمانی و ۲ درصد در چادر یا کمپ. ۱۲ درصد از کسانی که در سال ۱۴۰۰ به مسافرت رفتند، در ویلا یا آپارتمان شخصی اقامت کردند و تنها سه درصد از اقامتگاه های عمومی که احتمالاً هتل و مسافرخانه بوده، استفاده کرده‌اند. شش درصد نیز در آپارتمان یا ویلای اجاره ای اقامت کردند. افزایش هزینه معیشت به دلیل روند صعودی نرخ تورم، سفر و تفریح را از سبد هزینه بسیاری از اقشار کم درآمد و حتی با درآمد متوسط حذف کرده است. سهم سفر و تفریح بر اساس آخرین گزارش‌های مرکز آمار در هزینه سالانه خانوار به رقمی کمتر از دو درصد تنزل کرده است.