در حمله‌ای پهپادی به دانشکده‌ای نظامی در شهر حمص در غرب سوریه، دست‌کم صد نفر کشته و ۱۲۵ نفر مجروح شدند. حمله روز چهارشنبه پنج اکتبر، زمانی صورت گرفت که دانشجویان این دانشکده نظامی در مراسم فارغ‌التحصیلی خود به همراه خانواده‌هایشان شرکت کرده بودند. پهپادهای ناشناس به فاصله‌ای کوتاه پس از خروج وزیر دفاع دولت بشار اسد که در این مراسم حضور داشت، به جمع خانواده‌ها و سربازان حمله کردند. هنوز هیچ گروهی مسئولیت این حمله را به عهده نگرفته است. این خون‌بارترین یورش به ارتش سوریه با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین جنگی است. دولت سوریه در بیانیه‌ای «تروریست‌ها» را مسئول این حمله معرفی کرد اما نامی از گروه یا سازمانی نبرد. در واکنش، ارتش سوریه به بمباران گسترده ادلب مشغول شد. ادلب آخرین منطقه سوریه است که به‌دست ارتش سوریه با حمایت ارتش‌های روسیه و نیروهای سپاه قدس جمهوری اسلامی ایران نیفتاده است. در این منطقه شهروندان غیرنظامی در کنار گروه‌های افراط‌گرای اسلامی مجبور به هم‌زیستی شده‌اند.

آتش‌سوزی در دو واحد تولیدی موجب مصدومیت ۱۳ کارگر در شهرهای مشهد و بناب شد. در مشهد یک کارگاه مبل‌سازی در روستای «خلق‌آباد» آتش گرفت و بر اثر آن هفت کارگر مصدوم شدند. مسئول روابط‌ عمومی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بدون اینکه میزان مصدومیت کارگران را بیان کند، گفت شش نفر از آن‌ها به بیمارستان «امام رضا» و یک نفر به بیمارستان هاشمی‌نژاد منتقل شدند. در حادثه دوم که بعدازظهر ۱۳ مهر در کارخانه موتورسیکلت‌سازی بناب در استان آذربایجان ‌شرقی رخ داد هم شش کارگر مصدوم و به بیمارستان منتقل شدند. به گفته رسانه‌های داخلی ایران، کارخانه موتورسیکلت‌سازی بناب دچار آتش‌سوزی گسترده شده است. رئیس شبکه بهداشت بناب گفته بخش‌های زیادی از این کارخانه آتش گرفته و تلاش مأموران امداد و نجات برای مهار آتش ادامه دارد. در جریان این حادثه شش کارگر مصدوم شدند که تمامی آن‌ها با اورژانس هوایی به تبریز منتقل شدند. میزان سوختگی این کارگران هم تا به حال اعلام نشده است.

نیلوفر حامدی و الهه محمدی دو روزنامه‌نگاری که بیش از یک سال است در اوین زندان هستند زیرا از قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی پرده برداشته‌اند در لیست نامزدهای جایزه صلح ۲۰۲۳ برگزیده شده‌اند. به گزارش کمیته صلح نوبل از میان ایرانیان نرگس محمدی، کنشگر و مدافع حقوق بشر، نسرین ستوده، وکیل دادگستری و مسیح علی‌نژاد بنیانگذار کمپین آزادی‌های یواشکی نیز جزو لیست کاندیداها هستند. نرگس محمدی از میان زنان ایرانی کاندید شده یکی از منتخبان برجسته مؤسسه تحقیقات صلح (PRIO) است. در میان زنان افغانستانی محبوبه سراج در کنار فوزیه کوفی، نایب رئیس مجلس ملی افغانستان و سیما سمر، اولین معاون زن رئیس جمهوری کشور، ظریفه غفاری‌فر اولین شهردار زن افغانستان و حسنه سید که توسط مجله فوربس به‌عنوان یکی از زنان تاجر برجسته افغانستان معرفی شده برگزیده شده‌اند. محبوبه سراج، فعال حقوق زنان نیز یکی از برجسته‌ترین منتخبان مؤسسه تحقیقات صلح است. به گزارش این مؤسسه سراج در ژانویه گذشته در نشست گفت‌وگوی جنجالی با طالبان در اسلو شرکت کرد و هنوز با رهبران طالبان به امید بازگرداندن دختران و زنان جوان به مدرسه در گفت‌وگوست. کمیته نروژی نوبل در مجموع ۳۵۱ نامزد برگزیده است که از ۲۵۹ فرد و ۹۲ سازمان تشکیل شده‌اند. برنده یا برندگان این جایزه جمعه شش اکتبر اعلام خواهد شد. شیرین عبادی تنها فرد ایرانی است که تاکنون جایزه نوبل صلح را دریافت کرده است. جایزه نوبل صلح بر خلاف سایر جوایز نوبل که در استکهلم اهدا می‌شوند در اسلو پایتخت نروژ اهدا می‌گردد.

همزمان با افزایش موج مهاجرستیزی در رسانه‌های داخلی ایران دو مقام حکومتی در استان‌های گیلان و مازندران از شدت گرفتن محدودیت‌ها برای کارگران مهاجر خبر دادند. به گفته سیاوش آقاجانی، مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی در استان گیلان ۲۸۲ کارگر «غیرمجاز» شناسایی شدند. او به کارفرمایان توصیه کرد: « به جای به کارگیری نیروهای اتباع، حتما از نیروی کار داخلی استفاده کنند و مزد مناسب و عوامل انگیزشی را در نظر بگیرند، زیرا اگر کارگر با کار آسان‌تر درآمد بیشتری داشته باشد، برای کار سخت‌تر رغبت ندارد.» علی‌اکبر درویشی، فرمانده انتظامی نوشهر در استان مازندران هم در همین رابطه اعلام کرد: «دستگیری اتباع بیگانه ۳۸۳ درصد افزایش یافته است». او آمار دقیقی از شمار کارگران مهاجر دستگیر شده نداد اما گفت: «اجازه نخواهیم داد بازار کار به دست اتباع بیگانه بیافتد». رسانه‌ها و مقام‌های حکومتی در ایران طی ماه‌های اخیر با بزرگنمایی حضور مهاجران افغانستانی در ایران موجب گسترده‌تر شدن نفرت‌پراکنی علیه مهاجران شده‌اند. وزیر کشور ایران وعده کرده است مهاجرانی که غیرقانونی به ایران وارد شده‌اند را «به هر شکل ممکن» به افغانستان بازگرداند.

ده‌ها هزار کارمند حوزه بهداشت و درمان در ایالات متحده در یکی از بزرگترین اعتصاب‌های بخش مراقبت‌های بهداشتی این کشور، دست از کار کشیده‌اند. به گزارش خبرگزاری الجزیره اعتصاب بیش از ۷۵ هزار کارگر در کایزر پرمننته (Kaiser Permanente)، بزرگترین سازمان بهداشت و درمان غیرانتفاعی در آمریکا از چهارم اکتبر آغاز شده است. بیشتر تأسیسات این شرکت که در اوکلند مستقر است در کالیفرنیا قرار دارند، جایی که کارگران بسیاری در خارج از بیمارستان‌ها تجمع کرده‌اند. این شرکت در سال ۱۹۴۵ توسط هنری جی. کایزر و سیدنی گارفیلد تأسیس شد و در حال حاضر مالک شبکه‌ای از ۷۲۰ بیمارستان و ۳۹ مرکز درمانی در ایالات متحده است. ژاکلین دولی، یک متخصص فن‌آوری رادیولوژیک از میان صدها معترض در مرکز پزشکی کایزر با بیان اینکه معترضان می‌خواهند در محل کارشان باشند و خدمت‌رسانی کنند به آسوشیتدپرس گفت: «کایزر با حسن نیت با ما چانه‌زنی نکرده است و این ما را وادار کرده تا بیرون بیاییم و اعتصاب کنیم.» یکی دیگر از معترضان به نام آرماندو ولاسکو، تکنیسین اشعه ایکس، به خبرگزاری فرانسه گفت: «از زمان شیوع همه‌گیری کرونا، تعداد زیادی از همکارانمان را از دست دادیم اما هرگز آنها جایگزین نشدند.» به‌طور کلی معترضان به دستمزد کم و کار بیش از حدی که ناچارند انجام‌ دهند اعتراض دارند. به‌گفته شرکت کایزر تا پایان اعتصاب، ۳۹ بیمارستان، از جمله اورژانس، باز خواهند ماند اما اعتصاب گسترده ممکن است سبب تأخیر کمک‌های درمانی شود. کایزر برای جبران کارمندانی که اعتصاب کرده‌اند هزاران کارگر موقت را برای پُر کردن شکاف‌ها استخدام کرده است، با این حال به‌گفته این شرکت قرار ملاقات‌ها و درمان‌های غیرفوری را می‌توان به عقب انداخت. پزشکان در این اعتصاب سراسری شرکت نمی‌کنند. ائتلاف اتحادیه‌های دائم کایزر گفت: «منتظر پاسخی معنادار از سوی مدیران کایزر در مورد برخی از اولویت‌های معترضان هستیم: از جمله درخواست برای افزایش دستمزد و افزایش کارکنان.» در آمریکا صنعت مراقبت‌های بهداشتی و درمانی در سال جاری با اعتصابات متعددی مواجه شده است زیرا با فرسودگی ناشی از فشار کاری بسیار مواجه شده است، مشکلاتی که به‌دلیل همه‌گیری کووید به‌شدت تشدید شدند.

صادق ستاری‌فر، معاون تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش ایران گفته است مدارس ابتدایی با کمبود ۵۰ هزار معلم ورزش مواجه‌اند و این وزارتخانه برای جبران این کمبود قصد دارد آموزگاران دوره ابتدایی را آموزش دهد. به گفته او در حال حاضر ۳۷ تا ۳۸ هزار معلم ورزش در مدارس مشغول‌ به کارند. پیش از این وزیر آموزش و پرورش گفته بود هفت میلیون دانش‌آموز بدون معلم ورزش هستند. خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) گزارش کرده است «مدارس مجبورند درس تربیت بدنی و زنگ ورزش بچه‌ها را به معلمی که تخصص و مدرکی در رشته تربیت بدنی ندارد، بسپارند و همچنان خبری از جذب و یا تخصیص سهمیه‌هایی برای استخدام معلم ورزش از طریق ماده ۲۸ در مدارس نیست.» آموزش و پرورش در شرایطی برای استخدام معلم ورزش اقدام نمی‌کند که در تفاهم‌نامه‌ای با حوزه علمیه قصد دارد حداقل ۲۵ هزار آخوند را جذب کند.

به گفته منابع محلی در غزنی «مجسمه برات» در ولسوالی جاغوری این ولایت به دست طالبان تخریب شده است. به گزارش روزنامه «۸صبح» منابع آگاه با فرستادن تصاویر مجسمه تخریب‌شده به این روزنامه تأیید کردند که اعضای طالبان چهارشنبه شب، ۱۲ مهر این مجسمه را در منطقه «پل برات» که جزئی از روستای «سنگ‌ماشه» مرکز ولسوالی جاغوری است، تخریب کرده‌اند. «برات» نام یکی از شخصیت‌های شناخته‌شده فرهنگی و از بزرگان ولسوالی جاغوری بود که حدود ۱۰۰ سال پیش در این ولسوالی زندگی می‌کرد. او در امور خیریه، ساخت جاده‌ها، پل و مدرسه پیشتاز بود و شخصیت او در میان ساکنان این ولسوالی از شهرت و محبوبیت ویژه‌ای برخوردار است. به گفته ساکنان ولسوالی جاغوری، «برات» برای ایجاد سهولت در رفت‌وآمد مردم برای اولین بار سنگ‌بنای یک پل را در ناحیه «کته سنگ» این ولسوالی بنا نهاد که این پل دو قسمت این ولسوالی را به هم وصل کرده است. پس از آن این پل به‌ نام «برات» نام‌گذاری شد. ساکنان این منطقه سال‌ها پس از مرگ «برات» برای یادبود و زنده نگه‌داشتن نام این شخصیت، حدود ۲۰ سال پیش تندیس او را ساخته بودند. طالبان پیش از این نیز در برخی ولایت‌ها، چندین آثار باستانی‌ را تخریب کرده‌اند. این گروه سال گذشته مجسمه عبدالعلی مزاری را در بامیان تخریب و سپس لوح سنگی قرآن را جایگزین آن کردند. تخریب آثار باستانی و تاریخی یکی از میراث‌های تاریک حکمرانی طالبان بر افغانستان است. در سال ۲۰۰۱ که طالبان برای اولین بار بر افغانستان حاکم بودند دو مجسمه بزرگ ارزشمند بودا را در بامیان منفجر کردند.

سیدعلی‌اکبر علوی‌نژاد، نماینده کارگران شرکت‌های تعاونی جنگل‌های نقی ده مزده پنج‌شنبه ۱۳ مهر به خبرگزاری کار ایران (ایلنا) گفت: «پرداخت حقوق حدود سه هزار کارگر قرق‌بان حفاظت از جنگل‌های مازندران که در قالب ۱۲ شرکت تعاونی مشغول کارند، از یک ماه و نیم پیش به تأخیر افتاده است.» حقوق بیشتر کارگران حافظ جنگل به‌صورت حداقلی مصوبه شورای عالی کار پرداخت می‌شود و تأمین‌کننده مایحتاج روزانه خانواده‌هایشان نیست. دستمزد کارگران قرق‌بان جنگل در حالی پرداخت نشده است که ۵ مهرماه سردار علی‌حسین رعیتی‌فرد، معاون روابط کار وزیر کار برای بازدید از معادن زغال سنگ سوادکوه به استان مازندران سفر کرده و وعده پیگیری مطالبات کارگران را داده بود. در چارچوب طرح تنفس جنگل، شرکت‌هایی که کارگران حفاظت با آن‌ها کار می‌کنند، با سازمان منابع طبیعی استان قرارداد یک‌ساله دارند. کارگران می‌گویند دولت با جذب شرکت‌های واسطه‌ای تأمین نیرو منابع مالی پرداخت حقوق را به این شرکت‌ها می‌دهد و بعد آن‌ها به حساب کارگران قرق‌بان واریز می‌کنند. به‌گفته علوی‌نژاد مشکلات کارگران حافظ جنگل از سال ۹۵ با اجرای طرح تنفس جنگل به‌وجود آمد و تا سال ۹۸ با جلسات متعدد با نمایندگان و رئیس برنامه بودجه، برخی مشکلات برطرف شد و برای تأمین منابع مالی از اعتبارات تملکی به هزینه‌ای رسیدند، اما اکنون دوباره با تملکی‌شدن مشکلات مزدی‌ کارگران از سر گرفته شده و دولت با کنار گذاشتن اعتبارات هزینه‌ای مجدداً باید در هر دور پرداخت حقوق بخشی از دارایی‌های تملکی خود را به‌فروش برساند. کارگران قرق‌بان جنگل در کنار معوقات دستمزد مشکل‌ نبود تأمین امنیت شغلی و جانی هم دارند و در صورتی که اتفاقی برای خود و کارشان رخ دهد، کسی پاسخگو نیست.